اقدام احمقانه خلبانان امریکا و شوروی دراوج جنگ سرد

ناو هواپیمابر یو اس اس گیتی هاوک برای پیوستن به ناوگان هفتم‌ در حرکت است آواکس ناو دو فروند بمب افکن روسی را که مسلح هستند شناسایی میکند و یک فروند جنگنده اف ۱۸ ناو برای اسکورت و کنترل بمب افکن ها پرواز میکند پس از ملاقات بمب افکن ها خلبان آمریکایی دست به شیطنت عجیبی میزند و به بمب افکن ها اشاره میکند که بسمت ناو هواپیمابر تغییر مسیر دهد و وانمود کند قصد نشستن روی ناو را دارد بمب افکن ها هر دو بسمت ناو هواپیمابر تغییر مسیر داده و ضمن کاهش ارتفاع ارابه های فرود خود را باز میکند

روی ناو بلوایی به پا میشود زیرا بمب افکن دو تیر موشک کروز با خود حمل میکند و از ان گذشته منبع سوخت انهم بخش اعظم ظرفیتش مملو از سوخت است در عرشه ناو هواپیمابر گمان میشود بمب افکن دچار نقص فنی شده و بزودی سقوط میکند لذا خلبان بعنوان اخرین تیر خود قصد دارد شانس خود را امتحان کند لذا سعی میکنند عرشه ناو را خلوت کنند و بسرعت واحد آتش نشانی ناو روی عرشه اماده مقابله با حریق احتمالی شد  ولی در آخرین لحظه که بمب افکن به ناو بسیار نزدیک شده بیکباره شروع به اوج‌گرفتن و بستن ارابه فرود خود میکند

پس از این حادثه هر دو ابرقدرت تلاش کردند از ماجرا به سود خود استفاده تبلیغاتی کنند و هیچ کدام اشاره ایی به اینکه این ماجرا فقط یک شوخی احمقانه بود که توسط خلبان اف 18 استارت زده شد و توسط خلبان توپولف ادامه داده شد

شوروی آنرا نمایش قدرت خودو اینکه بمب افکن های انها تا چه حد قادرند به ناو هواپیمابر نزدیک و اگر اراده میکردند براحتی ناو هواپیمابر و خدمه انها را میتوانستند نابود کنند ، در واقع شوروی هرگز اشاره ای به هواپیمای جنگنده امریکایی و تجهیزات پدافندی ناو نمیکرد زیرا در حالت یک جنگ واقعی هرگز نمیتوانست به چنین فاصله ای برسد و از ان گذشته اگر فرمانده ناو افسر عصبی و مهاجمی مانند ویلیام راجرز فرمانده ناو ویسنس بود چه اتفاقی می افتاد و این کشور دو بمب افکن گرانقیمت خود را از دست میداد

ایالات متحده انرا نماد فداکاری و کمک‌ به دیگران منعکس میکرد در صورتی که فرمانده ناو بواقع برای برخورد با موقعیت های ویژه آمادگی نداشت ، در واقع بمب افکن هرگز اجازه نداشت تا این حد به ناو نزدیک شود و میتوانست اینگونه به پایان نرسد ولی حتی شلیک اخطار به توپولف ۲۲ هاانجام نگرفت‌

حتی به فرض اینکه توپولف چاره ای نداشت و در حال سقوط بود ایا فرمانده ناو باید جان خدمه خود را به این راحتی در خطر می اندخت توپولف بهیچوجه قادر به نشستن روی عرشه ناو نبود زیرا نه تجهیرات مناسب را در اختیار داشت و نه خدمه اموزش و تمرینی برای نشستن روی ناو هواپیمابر دیده بودند این هواپیمای غول پیمر فاقد قلاب ترمز بود و قادر به گرفتن کابل فلزی نگهدارنده نبود از سوی دیگر طول دو سر بال بمب افکن حدود 34 متر است و این نیمی از عرض عرشه ناو را اشغال میکند مشکل این است که جزیره ناو نیز بخشی از عرشه را اشغال کرده و در ان قسمت عرشه 70 متر عرض ندارد‌

در هرصورت بهیچوجه توپولف نمیتوانست فرود موفقی داشته باشد و حتی درصورت نقص فنی مانند غریقی بود که فن شنا نمیداند و هرکس هم به او نزدیک شود را با خود به زیر اب میکشد و فرمانده ناو نباید اجازه میداد این بمب افکن اینقدر به ناو نزدیک میشد و این یک سهل انگاری مبتدیانه از طرف فرمامده ناو بود

 درواقع در این رویداد خلبان شکاری آمریکایی ، فرمانده اسکادران روسی و فرمانده ناو هواپیمابر

درواقع در این رویداد خلبان شکاری آمریکایی ، فرمانده اسکادران روسی و فرمانده ناو هواپیمابر ایالات متحده مستحق تنبیه و حتی فرمانده ناوگروه ضربتی گیتی هاوک میتوانست برکنار شود