نحوه پرواز در آسمان با پاراگلایدر

در زبان فارسی   Traffic Pattern  به معنی الگوی رفت و آمد است. ترافیک پترن اساساً به خاطر جلوگیری از حوادث احتمالی و سردرگمی دیگر خلبانان در مرحله فاینال پایه گذاری شده است .

استفاده از یکی ازچهار ترافیک پترن ها در مرحله Approach Landing  برای خلبانان توصیه می شود

انواع Traffic Pattern

1. (Traffic Pattern U  (PTU
2. (Traffic Pattern S  (PTS
3. (Traffic Pattern 8  (PT8
4. (Traffic Pattern L  ( PTL

خلبان جهت باد را در هنگام رسیدن به منطقه لند با توجه به اعلائم و عوارض زمینی مانند باد نما ، گرد و خاک حاصل از حرکت خودرو ها ، دود کارخانجات ، دود حاصل از آتش ، برگ درختان و نهر آب تشخیص می دهد .

خلبان پس از تشخیص جهت باد در منطقه Approach Landing آماده می شود

لندینگ را انجام دهد ، اصطلاحاً از محدود mit field  (محدود لندینگ ) به ترافیک منطقه وارد می شود .

1.(Traffic Pattern U  (PTU

خلبان پاراگلایدر ازmit field  وارد می شود و تا انتهای محل لند را می بیند که مرحله Down Wind Leg  را طی می کند در واقع پشت به منطقه لندینگ است بعد وارد Base Leg  می شود که پاراگلایدر پهلو به باد قرار دارد و در نهایت وارد مرحله Final Leg  می شود .و این ترافیک پترن  اصطلاحاً به Traffic Pattern U  معروف است.

نکته : PTU  در بعضی کتاب ها از جمله کتاب The Art Of Paragliding  ممکن است به شکل DBF  نیز مشاهده کنید مخفف (Down Wind , Base , Final  ) است.

در نتیجه در ترافیک پترن  U  عموماً برنامه ریزی ارتفاع بسیار دقیق و منظم است در واقع انتخاب PTU   به ارتفاع مناسب بستگی دارد .

Leg  : یک اصلاح پروازی است که در واقع از یک نقطه تا نقطه  دیگر را Leg می نامند .

2. (Traffic Pattern S  ( PTS 

زمانی که خلبان از mit field  به ترافیک منطقه وارد می شود و  ترافیک پترن  U یا ترافیک پترن 8 استفاده می کند در مرحله Final  متوجه می شود که مقداری ارتفاع باقی مانده که باید هدر دهد از (Traffic Pattern S  (PTS  استفاده می کند .

در ترافیک پترن  S  پاراگلایدر کم کم به سمت جلو حرکت می کند تا در باند فرود ، فرود بیاید نه خارج از آن .

3. (Traffic Pattern 8  (PT8

زمانی که پاراگلایدر وارد Base Leg   می شود و ارتفاع خیلی زیاد باشد خلبان  , پاراگلایدر را 45 درجه پشت خط Base  می برد و شروع به (8) eight  زدن می کند پس خلبان  در Base Leg  شروع به گردش های 270 درجه می کند (45 درجه پشت خط Base Leg   بعد 180 درجه به سمت جلو و 45 درجه جلو خط  Base Leg ) گردش های 270 درجه ای یعنی خلبان به هیچ عنوان نباید به سمت جلو یا عقب حرکت کند .

گردش های 270 درجهت خط از آن هنوز مقداری ارتفاع دارد که باید حدر دهد پشت به باند نمی شود و دائم لند را می بیند و در تمام مراحل بقل به باند حرکت می کند .

دلیل اینکه خلبان در مرحله Base Leg نباید گردش های 360 درجه بزند این است که ممکن است باد منطقه زیاد شود و در هنگام  پشت به باد از باند فرود فاصله بگیرد به محل لند نرسد . در نتیجه Base Leg  بسته به بادی که در منطقه می وزد جلو و یا عقب میرود به همین خاطر ( PT8 ) را در مرحله Base Leg  اجرا می کنند .

4. (Traffic Pattern L  (PTL

گاهی  بنا به شرایط  جوی ممکن است وقتی  خلبان به Approach Landing  رسید با ارتفاع  بسیار کمی مواجه شود پس به Down Wind Leg  نمی رسد که بخواهد مرحله ترافیک پترن  را آغاز کند پس در این نوع از الگوی ترافیکی Down Wind  حذف می شود و خلبان بلافاصله وارد Base Leg   و از Base Leg وارد Final Leg  می شود